Jak należy pracować z 10-tym punktem Prawa Harcerskiego w drużynie wędrowniczej, zwłaszcza wtedy, gdy wędrownicy i ich znajomi zaczynają „wchodzić w dorosłość”?

Autor odpowiedzi: hm. Anna Pospieszna

Wierzę, że podstawowym narzędziem pracy jest przykład instruktorski. A przykładem tym jest postawa instruktorska – na którą składają się zachowanie, wiedza i emocje towarzyszące danemu zagadnieniu. Wszystkie te trzy komponenty dają jej autentyczny obraz.

Zachowanie powoduje pewność u wędrownika, że “da się”. Spokój emocji pokazuje autentyczność takiej, a nie innej drogi życiowej. Wiedza natomiast pokazuje pełną świadomość wyboru. Taka postawa umożliwia również wsparcie w rozterkach swoich wędrowników, bo pokazuje że można podjąć prawdziwą pracę nad sobą (która z jednej strony może zmienić człowieka, ale z drugiej jest stała i nigdy się nie kończy).

Drugim narzędziem, które daje nam metodyka wędrownicza są instrumenty – stopnie wędrownicze. Dobre rozpisanie stopnia HO i HR daje niesamowitą możliwość wsparcia w pracy nad sobą. Pierwszą kwestią jest prawidłowa analiza aktualnego stanu słabości czy postrzegania Prawa Harcerskiego przez samego wędrownika – najlepiej przy wsparciu opiekuna. Ważne jest również głębokie postanowienie zmiany, czyli zauważenie przez wędrownika ideału zawartego w danym punkcie Prawa Harcerskiego. Dopiero potem rodzi się zadanie. Potem następuje praca nad nim, czyli znów pojawia się element pracy nad wiedzą, emocjami oraz zachowaniem.